Μπροστά στην κάλπη , τι μας λένε τα κόμματα ?
Σε λίγες ώρες θα βρεθούμε μπροστά στην κάλπη
τι μας λένε τα κόμματα ?
για την επόμενη μέρα ?
Μάλιστα, μόλις προχτές σε συνέντευξή του ο Αλ. Τσίπρας υποστήριξε ότι αν κερδίσει τις εκλογές, έως το τέλος της τετραετίας, το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης θα έχει γίνει πράξη!
«Το παράλληλο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ένα συνεκτικό σχέδιο... για την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας και τη στήριξη των λαϊκών στρωμάτων...
Θα διεκδικήσουμε την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τη στήριξη του κόσμου της μισθωτής εργασίας, αλλά και στο πεδίο των φορολογικών ελαφρύνσεων μισθωτών και συνταξιούχων.
Ο αγώνας λοιπόν συνεχίζεται και θα έχει ορίζοντα τετραετίας.
Και εκεί το σύνολο των δεσμεύσεων της Θεσσαλονίκης θα είναι εφαρμοσμένη πολιτική», είπε μεταξύ άλλων ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά είπε ψέματα.
Τα «θετικά» του 3ου μνημονίου είναι: μέτρα ύψους 14 δισεκατομμυρίων ευρώ!
Περικοπές σε συντάξεις, φοροεπιδρομή στο ισχνό εργατικό - λαϊκό εισόδημα.
Ανατροπές στα εργασιακά, ασφαλιστικά του δικαιώματα. Ιδιωτικοποιήσεις.
Κι όλα αυτά πάνω στα όσα προέβλεπαν τα δύο προηγούμενα μνημόνια, απ' τα οποία δεν πείραξε ούτε κόμμα η «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση. Κι έχει το θράσος να μιλά για «θετικά σημεία» και να υπόσχεται επαναδιαπραγματεύσεις και παράλληλα προγράμματα.
Οσον αφορά το χρέος, ο λαός καλείται να το πληρώνει στο διηνεκές και επαυξημένο κατά 90δισ. η ενδεχόμενη ρύθμισή του αφορά το κεφάλαιο που ζητά κρατικό χρήμα για επενδύσεις.
Το παράλληλο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα άθλιο εμπόριο ελπίδας, τέτοια μέτρα θα υπάρξουν εφόσον είναι συμβατά με το μνημόνιο και τους δημοσιονομικούς περιορισμούς. Ακόμα και η εφαρμογή ορισμένων ψίχουλων διαχείρισης της ακραίας φτώχειας.
Αυτά άλλωστε περιλάμβανε και το περίφημο Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης που λέει ότι θα εφαρμοστεί έως το τέλος της τετραετίας.
Μέτρα δηλαδή... να σε κάψω Γιάννη να σε αλείψω λάδι.
Η περίφημη επαναδιαπραγμάτευση στην πραγματικότητα προβλέπεται στο ίδιο το μνημόνιο, στο οποίο διευκρινίζεται ρητώς ότι όποιο μέτρο αναιρεθεί θα αντικατασταθεί από ένα άλλο αντιλαϊκό μέτρο.
Ο λαός δηλαδή καλείται να επιλέξει τι θα χάσει! Εξάλλου, οι προβλεπόμενες αξιολογήσεις θα φέρουν και νέα μέτρα.
Ο λαός λοιπόν δεν αξίζει να του δώσει δεύτερη ευκαιρία. Πόσο μάλλον που τώρα ξέρει πώς εκμεταλλεύτηκε την πρώτη.
Αυτά που έχουν ήδη στο συρτάρι, τα έχουν συναποφασίσει με το μνημόνιο τρία, και θα τα βάλουν προς εφαρμογή από το πρωί της Δευτέρας.
Αλλωστε, όπως πολύ χαρακτηριστικά είπε την Τετάρτη, καλώντας σε υπερψήφιση της ΝΔ, ο πρ. πρόεδρός της και πρ. πρωθυπουργός, Κ. Καραμανλής,
«Οι εκλογές της 20ής Σεπτέμβρη είναι ένα κρίσιμο ορόσημο για τον τόπο (...)
Πρέπει να ληφθούν δύσκολες αποφάσεις και να προχωρήσουν τολμηρές μεταρρυθμίσεις».
Ο, δε, νυν πρόεδρος της παράταξης, Ευ. Μεϊμαράκης, μιλώντας την Τρίτη στο «Mega» απαρίθμησε ως κεντρικά ζητήματα στα οποία πρέπει να συγκλίνουν με τον ΣΥΡΙΖΑ για να καταλήξουν σε μια «προγραμματική συμφωνία», την κατάρτιση σφικτού «δημοσιονομικού προϋπολογισμού» (με ό,τι αυτό συνεπάγεται για κοινωνικές δαπάνες, παροχές, μισθούς, συντάξεις και φορολογία), την αντιμετώπιση της «γραφειοκρατίας» για την προσέλκυση «επενδύσεων», το ξεμπλοκάρισμα μεγάλων έργων, τη συνταγματική αναθεώρηση, θεσμική μεταρρύθμιση μέσα από την οποία στη ΝΔ θέλουν να ανοίξουν νέα πεδία κερδοφορίας για λιμνάζοντα κεφάλαια.
Επιπρόσθετα, σε συνέντευξη που παραχώρησε ο Μεϊμαράκης στο «ΕURONEWS» την Πέμπτη, ανέπτυξε το παραμύθι που πλασάρουν οι αστοί στο λαό περί σταδιακής απεμπλοκής από το μνημόνιο μέσα από την πιστή εφαρμογή του:
«Εφόσον και η Ευρώπη δει ότι μια κυβέρνηση μέσα στον πρώτο χρόνοθέλει να νοικοκυρέψει, θέλει να εξορθολογήσει, να στείλει ένα μήνυμα ότι η χώρα έχει ισχυρή πολιτική βούληση να εφαρμόσει το πρόγραμμα και να πάει μπροστά, είμαι σίγουρος ότι οι προτάσεις και οι δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί και δεν μπορούν να εφαρμοστούν και είναι πολύ υφεσιακές, μπορούν να συζητηθούν.
Θα είναι λάθος αν πιστεύει κανείς ότι στον πρώτο χρόνο θα μπορέσουμε να πάμε να συζητήσουμε με τους Ευρωπαίους.
Αυτοί περιμένουν την πλήρη εφαρμογή ώστε να κερδίσουμε και πάλι την εμπιστοσύνη τους υλοποιώντας τις αποκρατικοποιήσεις, τις μεταρρυθμίσεις και όλες τις διαρθρωτικές αλλαγές που απαιτούνται...».
Είναι επιβεβαίωση πως είναι απόγονοι των συνεργατών των ναζί, των γερμανοτσολιάδων και δοσίλογων που τους έχει «πληρώσει» ο λαός της χώρας με χιλιάδες θύματα στη ναζιστική κατοχή.
Ακριβώς ο ναζιστικός χαρακτήρας της Χρυσής Αυγής, είναι η πιο τρανταχτή απόδειξη ότι πρόκειται για το μαντρόσκυλο του συστήματος, που ανάλογα κάθε φορά με τι εξυπηρετεί τα συμφέροντά του το αμολάει ή το μαζεύει.
Από αυτόν το ναζιστικό, εγκληματικό χαρακτήρα της και το ρόλο που της έχουν αναθέσει τα αφεντικά της, απορρέει και το αντικομμουνιστικό της μένος, γιατί οι χρυσαυγίτες γνωρίζουν ότι οι κομμουνιστές πρωτοστατούν στην οργάνωση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, για την ανατροπή του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος που η ΧΑ υπηρετεί.
Η Χρυσή Αυγή είναι τόσο ...αντιμνημονιακή που πρωτοστατεί στην εφαρμογή των μνημονίων! Οταν με τα δουλεμπορικά της γραφεία επιδιώκει να προσφέρει τσάμπα εργάτες χωρίς κανένα δικαίωμα και με μεροκάματα πείνας στους επιχειρηματίες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, στα Οινόφυτα, στο Βόλο και πάει λέγοντας, δεν κάνει τίποτα άλλο από το να επιδιώκει να κάνει πράξη όλα όσα προβλέπουν τα μνημόνια.
Τα μέτρα που περιέχουν τα μνημόνια στοχεύουν ακριβώς στη δραστική πτώση της τιμής της εργατικής δύναμης για να ευημερεί το κεφάλαιο.
Είναι τόσο ...αντισυστημική που ο Ν. Μιχαλολιάκος στη διακαναλική του συνέντευξη την περασμένη Τρίτη, πρότεινε κίνητρα και φοροαπαλλαγές για τους «Ελληνες που είναι στο εξωτερικό και είναι πάρα πολύ πλούσιοι», προκειμένου «να πειστούν να έρθουν να επενδύσουν στην Ελλάδα»...
Δεν υπάρχει ερώτηση που να έχουν καταθέσει οι χρυσαυγίτες βουλευτές στη Βουλή, και να μην εκφράζουν μέσα από αυτή την «αγωνία» τους για την «επιχειρηματική δραστηριότητα».
Ακόμα και οι θέσεις τους για την Υγεία συμπυκνώνονται στις εξής δύο:
«Κίνητρα και χρηματοδότηση στην ελληνική φαρμακοβιομηχανία», δηλαδή στους εγχώριους μονοπωλιακούς ομίλους του φάρμακου και «ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα για την αποσυμφόρηση του ΕΣΥ».
Θέσεις τμημάτων της εγχώριας αστικής τάξης εκφράζει η ΧΑ και με τις προτάσεις της για «επιστροφή στην εθνική παραγωγή», «εθνικό νόμισμα», εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της χώρας, ανάδειξη της γεωστρατηγικής της θέσης, «στροφή» όσον αφορά τις συμμαχίες, επιλέγοντας άλλες ιμπεριαλιστικές ενώσεις κ.λπ., κ.λπ.
Κανένας εργάτης, άνθρωπος του μόχθου, να μη «λερώσει τα χέρια» του πιάνοντας το ψηφοδέλτιο της Χρυσής Αυγής.
Να μην ενισχύσει τη δύναμη κρούσης του συστήματος.
Να την καταδικάσει, συμβάλλοντας στον αγώνα ενάντια στο ναζισμό και το σύστημα που τον γεννά και τον τρέφει και στην κάλπη ενισχύοντας το ΚΚΕ.
Βασικό ρόλο τόσο στη διακυβέρνηση της χώρας, όσο και στην προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, με εφαρμογή του μνημονίου Τσίπρα, διεκδικεί το ΠΑΣΟΚ.
Επιδιώκει, αξιοποιώντας το τρίτο μνημόνιο που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ, να βγει λάδι για την πολιτική που άσκησε την περίοδο 2009 - 2015 είτε μόνο του, είτε σε κυβερνήσεις συνεργασίας με ΝΔ και άλλους.
Να δικαιωθεί στα μάτια των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων που δεν πρέπει να την πατήσουν και να του δώσουν άφεση αμαρτιών!
Η ...ζέση με την οποία υπερασπίζονται τις θέσεις τους, οπωσδήποτε έχει να κάνει και με το γεγονός ότι τους «ξέπλυνε» ο ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική που άσκησε στο επτάμηνο της διακυβέρνησής του, πάνω στην οποία πατούν και οι ΠΑΣΟΚοι για να εμφανίζουν τα αντιλαϊκά μέτρα ως μονόδρομο.
Ελεγε, χαρακτηριστικά, η Φ. Γεννηματά την Πέμπτη, μιλώντας στη «Ναυτεμπορική», ότι, μετά και τα τρία μνημόνια,
«Τώρα όλοι πλέον υιοθετούν την εθνική γραμμή που χάραξε το ΠΑΣΟΚ από το 2010 (...)
Είναι πλέον η ώρα να σοβαρευτούν όλοι, να συνεργαστούμε, να αφήσουμε στην άκρη τις άγονες αντιπαραθέσεις, να δουλέψουμε, να υλοποιήσουμε τις μεταρρυθμίσεις...».
Η ίδια ξεκαθάρισε, άλλωστε, ότι θα συμμετέχει σε μια ευρεία συγκυβέρνηση «στη βάση ενός από κοινού συμφωνημένου δεσμευτικού προγράμματος.
Για την εφαρμογή των απαραίτητων και συμφωνημένων ήδη με τους δανειστές και ψηφισμένων από την απελθούσα βουλή μεταρρυθμίσεων, που θα μας επιτρέψουν σταδιακά με ανάκτηση της αξιοπιστίας και μετά από τις σχετικές αξιολογήσεις, να επαναδιαπραγματευτούμε κάποιους από τους πιο επαχθείς, για την κοινωνία και την οικονομία, όρους του 3ου και σκληρότερου μνημονίου Τσίπρα».
Το γνωστό παραμύθι που πλασάρουν όλοι όσοι υπερψήφισαν το τρίτο μνημόνιο (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΟΤΑΜΙ, ΑΝΕΛ, ΠΑΣΟΚ), περί σταδιακής απεμπλοκής από ρυθμίσεις του μέσω της πιστής εφαρμογής του!
Αλλος ένας λόγος που πρέπει να αποδοκιμαστούν όλοι τους από το λαό.
Ρόλο «λαγού» στην προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής διεκδικεί το Ποτάμι, πιέζοντας για άμεση προώθηση βασικών ζητουμένων των μονοπωλίων. Π.χ. τα στελέχη του ζητούν:
«Χρειαζόμαστε ένα ασφαλιστικό σύστημα ενιαίο και λιτό (...)
Προτείνουμε πλήρη ενοποίηση του συστήματος, με άμεση ένταξη όλων σε ένα ενιαίο Ταμείο, με τους ίδιους όρους, χωρίς εξαιρέσεις.
Με εισφορές ανάλογα με το εισόδημα και για τους αυτοαπασχολούμενους.
Με βασική σύνταξη από τον κρατικό προϋπολογισμό, αναλογική σύνταξη σε ανταποδοτική βάση και επικουρική σύνταξη πλήρως ανταποδοτική, χωρίς ελλείμματα και επιχορηγήσεις».
`Η επιχειρηματολογώντας υπέρ του «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος», λένε:
«Χρειαζόμαστε ένα εργαλείο για την αντιμετώπιση των κρίσεων (...)
καθώς θα προχωράει η υλοποίηση της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, θα υπάρχουν όλο και λιγότεροι με θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, οι άλλοι θα βγαίνουν στη σύνταξη αργότερα και αναμένονται αυξημένα προβλήματα πρόσβασης στην εργασία από άτομα ώριμης ηλικίας, κυρίως γυναίκες.
Επιμένουν για:
«Μείωση της φορολόγησης των επιχειρήσεων σε βάθος πενταετίας στο 20%».
«Μηδενική φορολογία για 3 χρόνια για νέες επιχειρήσεις».
«Κίνητρα για μετεγκατάσταση επιχειρήσεων στην Ελλάδα».
Αλλά και «επιδότηση πρόσληψης με μείωση φορολογίας μετά από την πρώτη περίοδο».
Ελεγε επ' αυτού ο Στ. Θεοδωράκης, για το πώς θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας:
«Θα προκύψουν μόνο από την ιδιωτική πρωτοβουλία. Θα πρέπει, δηλαδή, να βρούμε τον τρόπο που είναι το φορολογικό καθεστώς, θα πρέπει να συνδέσουμε την κερδοφορία των επιχειρήσεων και τη φορολογία με τι προσλήψεις κάνει.
Δηλαδή έχει (...) μια επιχείρηση, η οποία πάει καλά και κερδοφορεί. Εάν τα λεφτά δεν τα αποθηκεύει (...), αλλά τα ρίχνει στο να αυξήσει το εργατικό δυναμικό, πρέπει να έχει λιγότερη εφορία».
Αυτό σε συνδυασμό με θέσεις τους περί αύξησης μισθών αναλόγως της αύξησης της ανταγωνιστικότητας της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας και μάλιστα όταν η τέτοια ανταγωνιστικότητα επιτυγχάνεται μόνο μέσα από το παραπέρα ξεζούμισμα του εργαζόμενου, σημαίνει αυτόματα ότι εξασφαλίζει ταυτόχρονα στο κεφάλαιο στρατιές χαμηλόμισθων εργαζομένων και νέες φοροαπαλλαγές.
Στο Ποτάμι ζητούν, επίσης, «να προχωρήσουν χωρίς καμία περαιτέρω καθυστέρηση οι εκκρεμούσες επτά αποκρατικοποιήσεις, ήτοι:
14 περιφερειακά αεροδρόμια.
Το 51% και εν συνέχεια το 16% του ΟΛΠ.
Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
ΔΕΣΦΑ.
Αστέρας Βουλιαγμένης.
Πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού. Ιππόδρομος».
Ακόμα:
«Επαναπατρισμός μη φορολογημένων κεφαλαίων του εξωτερικού με πλήρη φορολόγησή τους,χωρίς όμως πρόστιμα ή ποινικές ευθύνες (...)
Μείωση φόρων και εισφορών για τις επιχειρήσεις που προσλαμβάνουν νέους».
Τέλος, το κράτος «να περιοριστεί σε ρόλο επιτελικό και ρυθμιστικό», με «απελευθέρωση αγορών και ιδιαίτερα των αγορών προϊόντων και υπηρεσιών».
Η Λαϊκή Ενότητα ισχυρίζεται ότι τα μνημόνια μπορούν να καταργηθούν δίχως να διαταραχτεί το πλαίσιο εντός του οποίου γεννήθηκαν, δηλαδή ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης και η εξουσία του κεφαλαίου.
Η ίδια διαβεβαιώνει, μάλιστα, σε όλους τους τόνους ότι η ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου είναι προτεραιότητά της, εισηγείται μάλιστα και συγκεκριμένα μέτρα για την υλοποίησή της, όπως κίνητρα και ρευστότητα, ασκεί κριτική στο μνημόνιο ότι είναι αποτυχημένο ως προς αυτό το στόχο.
Ισχυρίζεται, ακόμα, ότι τα μνημόνια μπορούν να καταργηθούν χωρίς αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ενωση, προσπερνώντας ότι η ίδια της η στρατηγική συνιστά μνημόνιο διαρκείας, όσο διαρκείς είναι οι ανάγκες των μονοπωλίων της για ολοένα και μεγαλύτερα κέρδη, για ενίσχυση του αξιόμαχού τους, στην αρένα όπου αναμετρούνται με τους ανταγωνιστές τους.
Οσο για το επιχείρημα της Λαϊκής Ενότητας ότι η μετάβαση σε εθνικό νόμισμα θα ακυρώσει τα μνημόνια, δεν αντέχει σε καμία σοβαρή κριτική.
Καταρχήν, πρόκειται για πρόταση που διατυπώνουν όχι απ' τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, αλλά απ' τη σκοπιά των συμφερόντων του κεφαλαίου. Γι' αυτό συμπληρώνουν «αν χρειαστεί», αφού δεν αγνοούν ότι προσώρας, για την αστική τάξη, αυτή η επιλογή «δε χρειάζεται».
Το ότι πρόκειται για επιλογή που δεν είναι φιλολαϊκή, το βεβαιώνει η πραγματικότητα σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ που δεν έχουν υιοθετήσει το ευρώ.
Το βεβαιώνει η πραγματικότητα σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη του κόσμου.
Και με εθνικό νόμισμα, παντού, ο λαός βιώνει χρεοκοπία διαρκείας, ζει νέες θυσίες, προκειμένου να βγουν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι κερδισμένοι απ' την κρίση.
Η ΛΑΕ προσφέρει καλές υπηρεσίες στον καπιταλισμό, εκδίδοντας «αθωωτικό βούλευμα» και φορτώνοντας τις ευθύνες για όσα κατατρύχουν την εργατική - λαϊκή οικογένεια στο νόμισμα.
«Μουτζουρώνει» τον ταξικό χαρακτήρα επιλογών που γίνονται στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου και συσκοτίζει τη διέξοδο που απ' τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων βρίσκεται στην οργάνωση της πάλης σε κατεύθυνση ρήξης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους.
Οι ΑΝΕΛ, κάτω από τον αντιμνημονιακό μανδύα, κατάφεραν να κρύψουν τις αντιδραστικές, εθνικιστικές θέσεις τους, την πολιτική στήριξης των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών.
Η συμμετοχή τους στην κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ λειτούργησε ως «κολυμβήθρα του Σιλωάμ».
Ολόκληρη η προεκλογική εκστρατεία του κόμματος ΑΝΕΛ αφιερώθηκε στην υπεράσπιση του μνημονίου που ψήφισε με τον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ, στο να εμφανιστεί ως ο «εγγυητής» που χρειάζονται οι επιχειρηματικοί όμιλοι για τη λήψη νέων μέτρων που θα θωρακίσουν και θα ενισχύσουν παραπέρα την κερδοφορία τους, ο σταθερός βαστάζος του αστικού συστήματος.
Ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ, Π. Καμμένος, μέχρι και την τελευταία στιγμή πριν το άνοιγμα της κάλπης, επιδόθηκε στα αντιλαϊκά παζάρια για το σχηματισμό κυβέρνησης, προκειμένου να εξασφαλίσει την είσοδο του κόμματός του στη Βουλή, ενώ επιδιώκοντας να συμβάλει στον αποπροσανατολισμό του λαού και να βγάλει «λάδι» την καπιταλιστική βαρβαρότητα που υπηρετεί, ήταν από τους πρώτους που επιχείρησε να εμφανίσει ως διακύβευμα των εκλογών την πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής και να παρουσιάσει τον εαυτό του ως τον «αρχιερέα της κάθαρσης».
Πρόταση των ΑΝΕΛ είναι, όπως έχει κάνει σαφές ο Π. Καμμένος, η στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων, προτείνοντας συγκεκριμένα μέτρα, όπως είναι η μείωση της φορολογίας, η δημιουργία ζωνών φοροασυλίας στα νησιά, η χρηματοδότησή τους με ζεστό χρήμα από τα διάφορα αναπτυξιακά πακέτα, ενώ υποστηρίζει ότι η ρευστότητα στις τράπεζες θα πρέπει να οδηγηθεί κατευθείαν στην αγορά.
Οι ΑΝΕΛ είναι το κόμμα που, ως κυβερνητικός συνεταίρος του ΣΥΡΙΖΑ, πρωτοστατεί στην εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, έχει προτείνει τη δημιουργία νέας ΝΑΤΟικής βάσης στην Κάρπαθο. Είναι πασίγνωστη η σχετική αναφορά του Π. Καμμενου ως υπουργός Αμυνας.
Ενώ στη διακαναλική συνέντευξή του την περασμένη Πέμπτη επανέλαβε, αυτή τη φορά με πιο ξεκάθαρο τρόπο, την επικίνδυνη θέση του για τη βαθύτερη εμπλοκή του λαού και της χώρας στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, στο όνομα της αντιμετώπισης του «Ισλαμικού Κράτους».
«Στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα πρέπει να παρέχει «διευκολύνσεις» και «βάσεις» ήταν η σχετική δήλωσή του.
Ψηφίστε για να συμφωνήσετε να μην έχετε σύνταξη, τα παιδιά σας να δουλεύουν χωρίς δικαιώματα, με μισθούς πείνας, ελαστικές εργασιακές σχέσεις ή να είναι άνεργα.
Ψηφίστε για να συμφωνήσετε να αυξηθούν οι φόροι και τα χαράτσια, να μειωθούν οι κρατικές δαπάνες σε Υγεία, Παιδεία.
Ψηφίστε για να συμφωνήσετε ότι πρέπει να κάνετε θυσίες διαρκείας προκειμένου να αποκατασταθούν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων...
Θα ήταν η απόλυτη παράνοια. Κι όμως, αυτό καλούνται να κάνουν οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα με την ψήφο τους στην κάλπη της 20ής Σεπτέμβρη. Αυτό ζητάει η αστική τάξη να βγει από την κάλπη στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και σ' αυτό συντείνει η προπαγανδιστική τακτική των αστικών κομμάτων.
Το πράγμα είναι πλέον σαφές:
`Η ψηφίζεις νέες θυσίες στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, δηλαδή εφαρμογή του μνημονίου με όποιο κυβερνητικό σχήμα προκύψει από ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι - ΑΝΕΛ ή κάνεις ένα βήμα στο δρόμο για την ανατροπή, δηλαδή ενισχύεις το ΚΚΕ.
Υπάρχει, βέβαια, και η επιλογή της επανάληψης μπαγιάτικων αυταπατών και ψευδαισθήσεων του ΣΥΡΙΖΑ από τον ΣΥΡΙΖΑ 2, κατά κόσμον Λαϊκή Ενότητα, ότι μπορεί να υπάρξει διέξοδος για το λαό μέσα στον αντιλαϊκό δρόμο που ζητά νέες θυσίες. Η απάτη ότι διέξοδος για το λαό είναι να διαλέξει άλλον τρόπο χρεοκοπίας του, όχι δηλαδή με ευρώ αλλά με εθνικό νόμισμα. Ψευδαισθήσεις, αυταπάτες και απάτες που γκρεμίστηκαν σαν χάρτινος πύργος το προηγούμενο 7μηνο.
Ακόμα χειρότερα, να δώσει ψήφο στα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής ώστε αποθρασυμένα την επομένη των εκλογών να επιβάλουν «άκρα του τάφου σιωπή», όπου το κίνημα σηκώνει κεφάλι, την «ησυχία που υπήρχε επί 7ετίας» και την οποία αναπολούν με νοσταλγία. Υπάρχει, λένε μερικοί, και η αποχή, για την οποία περίπου εύχονται να είναι σε υψηλά ποσοστά ώστε να επιβεβαιωθεί η λαϊκή ρήση για τη φοράδα στο αλώνι, που βεβαίως δεν απειλεί τα συμφέροντα της αστικής τάξης.
Δεν είναι καλαμπούρι.
Η βδομάδα που πέρασε δεν άφησε περιθώρια για καμιά αυταπάτη.
Οι διεκδικητές της κυβερνητικής εξουσίας, το σύνολο των δυνάμεων που ψήφισαν το τρίτο μνημόνιο, έκαναν απόλυτα καθαρό πως διεκδικούν την ψήφο του λαού με καθαρή εντολή την απαρέγκλιτη εφαρμογή του μνημονίου και των εφαρμοστικών του νόμων.
Ο λαός καλείται να επιλέξει απλώς το ποιος και πώς θα το εφαρμόσει.
|
|
Ζητάνε από το λαό να «πυροβολήσει τα πόδια του». Τίποτα λιγότερο.
Μιλάνε ήδη για Συλλογικές Συμβάσεις στα μέτρα του μνημονίου και ζητάνε από τους εργάτες να τις προεγκρίνουν με την ψήφο τους.
Βεβαιώνουν για ανατροπές στο Ασφαλιστικό στα μέτρα του μνημονίου και ζητάνε από τους συνταξιούχους αλλά και όσους ελπίζουν να βγουν στη σύνταξη προέγκριση με ψήφο δαγκωτή.
Δηλώνουν κατηγορηματικά ότι θα επιβάλουν όσους και όποιους νέους φόρους απαιτεί η εφαρμογή του μνημονίου και αξιώνουν από τα ήδη τσακισμένα νοικοκυριά να φτάσουν στα εκλογικά τμήματα στηρίζοντας με την ψήφο τους τη χρεοκοπία τους.
Απευθύνονται στους αγρότες και τους ζητούν μαζί με την ψήφο τους να καταθέσουν στην κάλπη και την προκαταβολή του πρόσθετου φόρου.
Βεβαίως, απευθύνονται και στην αστική τάξη - «λαός» κι αυτή - με έναν μακρύ κατάλογο αναδιαρθρώσεων που εγγυώνται ανάκαμψη στην κερδοφορία, με τους εργάτες στα γόνατα τόσο που να μην μπορούν να σηκώσουν κεφάλι ούτε στα όνειρά τους.
Εξαφάνισαν από την προεκλογική συζήτηση κάθε κουβέντα ακόμα και για τις κλασικές υποσχέσεις των «πρώτων εκατό ημερών».
Και, βέβαια, δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς.
Αφού ήδη έχουν υπογράψει πως μέσα στο φθινόπωρο, δηλαδή αμέσως μετά το κλείσιμο της κάλπης, όποια κυβέρνηση και αν σχηματιστεί θα καταθέσει το νέο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής στρατηγικής 2016 - 2019, το οποίο θα περιέχει μέτρα ύψους περίπου 3 - 4 δισ. ευρώ.
Απ' αυτά, μέτρα 2 δισ. ευρώ πρέπει να ψηφιστούν μέχρι τον Οκτώβρη και είναι τελείως νέα, δηλαδή δεν έχει ακόμα καθοριστεί το περιεχόμενό τους. Επίσης, όποια και να είναι η κυβέρνηση, θα προχωρήσει στην υλοποίηση των περίφημων μηχανισμών ημιαυτόματης περικοπής δαπανών όταν δεν πιάνονται οι δημοσιονομικοί στόχοι που προβλέπονται.
Οταν οι στόχοι των τεράστιων πλεονασμάτων δεν πιάνονται, θα λαμβάνονται, από ένα «συμβούλιο σοφών», νέα μέτρα, νέες περικοπές δαπανών για να προκύπτουν αρκετοί πόροι για τη χρηματοδότηση του μεγάλου κεφαλαίου.
Εχουν ήδη δεσμευτεί ότι ο ΕΝΦΙΑ μονιμοποιείται, η εισφορά αλληλεγγύης αυξάνεται σημαντικά και γίνεται μόνιμη.
Οι αυτοαπασχολούμενοι φορολογούνται απ' το πρώτο ευρώ, ενώ οι αγρότες θα βρεθούν στο στόχαστρο μιας πραγματικής φορολογικής καταιγίδας με εκτίναξη της άμεσης φορολογίας, ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια, κατάργηση αφορολόγητου.
Γι' αυτά ζητάνε έγκριση και με την ψήφο της Κυριακής.
Εχουν ήδη αποφασίσει ότι οι συνταξιούχοι θα έχουν νέες, ακόμα μεγαλύτερες μειώσεις στις συντάξεις τους, συνολικού ύψους πάνω από 2 δισ. ευρώ μέχρι το 2016.
Οτι εκτός απ' την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης μέσα απ' τη φόρμουλα της ποινικοποίησης κάθε πρόωρης συνταξιοδότησης, τις αυξήσεις στις κρατήσεις των συντάξεων θα υπάρξουν νέα, επιπρόσθετα μέτρα, όπως η κατάργηση του ΕΚΑΣ και η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος. Και γι' αυτά ζητάνε προέγκριση από τη λαϊκή ψήφο.
Οπως ζητάνε από τους εργαζόμενους να εγκρίνουν με την ψήφο τους την Κυριακή την κατεδάφιση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων που έχουν απομείνει και τη μόνιμη επιδίωξη του κεφαλαίου για απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων.
Ε, δεν είναι μονόδρομος όλα αυτά.
Δεν είναι μονόδρομος η αυτοκτονία της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων.
Το ΚΚΕ μέσα από το σύνολο των θέσεών του και με τις συγκεντρώσεις της προεκλογικής περιόδου έδειξε ότι υπάρχουν οι δυνάμεις που μπορούν και θέλουν να αντισταθούν, ακόμα καλύτερα, που μπορούν να ανοίξουν το δρόμο της ανατροπής.
Ενισχυμένο και με τη λαϊκή ψήφο το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά και καλεί το λαό να οργανώσει την πάλη του, όχι μόνο αντιστεκόμενος στην αντιλαϊκή επίθεση αλλά περνώντας ο ίδιος στην αντεπίθεση. Η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ θα δώσει ακόμα περισσότερη δύναμη στο λαό όχι μόνο να παλέψει για να παρεμποδίσει - ανατρέψει την πολιτική του κεφαλαίου, αλλά και για να ενισχυθεί εκείνη η πολιτική πρόταση που οδηγεί σ' έναν πραγματικά διαφορετικό, ανώτερο τύπο οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας.
Με κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο.
Η πρόταση του ΚΚΕ για λαϊκή εξουσία που διασφαλίζει κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, αποδέσμευση απ' την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους.
Μια πραγματική εναλλακτική για το λαό, ικανή να αξιοποιήσει και να αναπτύξει παραπέρα τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας προς όφελος του λαού.