Νοσοκομεία πριν την ...ανακοπή
Κατά μία ακόμα τρύπα έσφιξε το λουρί της θηλιάς στα δημόσια νοσοκομεία η συγκυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ:
Την περασμένη Πέμπτη, οριστικοποίησε τις περικοπές των λειτουργικών δαπανών για το 2014 κατά 17% σε σχέση με το 2013 - που είναι η μεγαλύτερη, από χρόνο σε χρόνο, την τελευταία πενταετία. «Αυτά τα λεφτά υπάρχουν», είπε μια μέρα πριν ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης στους νοσοκομειακούς γιατρούς, καλώντας τους να συμβάλουν σε μια διαχειριστική λογική. Ταυτόχρονα, ανακοίνωσε και την ένταξη 2.500 εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία στο καθεστώς της κινητικότητας.
Αυτά δεν έχουν καμία σχέση με τις μεγαλοστομίες του υπουργείου Υγείας - και της κυβέρνησης συνολικά - πως δε θα θιγούν οι «αδύνατοι», «δε θα πληρώσουν άλλο οι ασφαλισμένοι» και πως δεν έχουν να φοβηθούν τίποτε απ' τη δικομματική κυβέρνηση. Όλες αυτές οι επιλογές είναι κρίκοι της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής στο χώρο της Υγείας που επιχειρεί να απαλλάξει το κράτος απ' τις ήδη κουτσουρεμένες κοινωνικές δαπάνες και έχουν έναν κοινό παρονομαστή: Να ενισχύσουν την εμπορευματοποίηση του τομέα Υγείας και σ' αυτό που ακόμη αποκαλείται δημόσιο σύστημα, αλλά και να απελευθερώσουν κεφάλαια και απ' αυτόν το χώρο προς όφελος της επιχειρηματικής δραστηριότητας. «Η προσέλκυση επενδύσεων, η υλοποίηση βιώσιμων έργων σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα - ΣΔΙΤ - και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, είναι στον πυρήνα της πολιτικής μας», έλεγε χωρίς κανένα δισταγμό ο τέως υπουργός Υγείας Αλέξανδρος Λυκουρέντζος σε διεθνές συνέδριο για τα οικονομικά της Υγείας (31.5.2013). Αλλά ήδη και τα δημόσια νοσοκομεία έχουν τιμολόγια για τις υπηρεσίες που παρέχουν. Θα αυξήσουν τα τιμολόγια για να μπορούν να αντεπεξέλθουν.
Ταυτόχρονα, τα λαϊκά στρώματα και τα ασφαλιστικά ταμεία - πρωτίστως ο ΕΟΠΥΥ - θα υποχρεωθούν θα βρεθούν μπροστά σε νέα αδιέξοδα: Θα βρίσκουν κλειστά τα πολυιατρεία του πρώην ΙΚΑ και ουρές στα δημόσια νοσοκομεία και θα υποχρεώνονται να καταφεύγουν στον ιδιωτικό τομέα πληρώνοντας χαράτσια 15% για τις εξετάσεις και 30%-50% για τη νοσηλεία τους στις κλινικές. Θα συνεχίσουν να πληρώνουν φαρμακερά χαράτσια για τα φάρμακά τους, που από 9% το 2010 διάβηκαν στο 17% το 2013 και ανηφορίζουν για 22%-24% το 2013. Κι όταν οι άρρωστοι βρίσκουν το πολυπόθητο κρεβάτι - που μπορεί να 'ναι και ράντζο στο διάδρομο - στα ήδη «στεγνωμένα» νοσοκομεία, θα έχουν πλημμελή έως και επικίνδυνη νοσηλεία, γιατί δε θα υπάρχουν υγειονομικά υλικά, είδη πρώτης ανάγκης και θα πληρώνουν κι από πάνω. Το προσωπικό δε θα επαρκεί, ένα προσωπικό με κατακρεουργημένες αποδοχές και σακατεμένα ασφαλιστικά δικαιώματα, που πρέπει να φορέσει πατίνια για να προκάμει τα συνεχώς δημιουργούμενα κενά απ' τις συνταξιοδοτήσεις, οι οποίες προστίθενται καθημερινά στις 22.500 μόνιμες κενές θέσεις νοσηλευτών και των 6.500 κενών θέσεων γιατρών.
Τα νοσοκομεία έχουν φτάσει πριν την ανακοπή. Και πριν η κατάσταση γίνει μη αναστρέψιμη, είναι αναγκαία η ανάπτυξη ενός ενιαίου κοινού κινήματος ανάμεσα στους υγειονομικούς, τα ταξικά συνδικάτα, τις λαϊκές οργανώσεις που θα βάλει ανάχωμα στα βάρβαρα ταξικά αντιλαϊκά μέτρα κυβέρνησης και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ενός κινήματος που θα διεκδικεί αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας που θα λειτουργεί αποκλειστικά με κρατική χρηματοδότηση, που θα παρέχει δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όλους τους κατοίκους της χώρας. Και κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στον τομέα Υγείας.